Een (oranje)tipje van de sluier. Ik teken ervoor!

Tegen de tijd dat u dit leest zijn de hoogtijdagen voor de oranjetipjes dit jaar alweer voorbij. Ze vliegen namelijk vooral van half april tot eind mei. Dit was ook de periode waarin ik vier jaar geleden voor het eerst oranjetipjes parend heb zien zitten op een pinksterbloem, één van de waardplanten van deze soort. Wat was ik blij dat ik tijdens die wandeling in de Regulieren mijn camera mee had!

Een oranjetipje

Toch heb ik voor deze tekening een andere referentie foto gebruikt (van @devivlinders (instagram naam)) om verschillende redenen. Namelijk dat de oranjetipjes heel mooi vanaf de zijkant zichtbaar zijn op deze foto en omdat er van één van de vlinders duidelijk een deel van de oranje vlek te zien is. En ja, ik vond het gewoon een prachtige foto.

Ook de achtergrond vond ik erg mooi dus wilde ik iets vergelijkbaars maken voor de tekening. Met zowel een stukje lichtblauwe lucht als het onscherpe gras op de voorgrond. Dit had ik nog niet eerder gedaan, dus dan is het altijd spannend om te zien hoe het er uit gaat zien. Maar met de pan pastels (kleine bakjes met pastel pigment) werkte dit heel fijn doordat de kleuren makkelijk te mengen zijn. Deze breng ik aan met kleine sponsjes waarmee ik ook het gras kon maken door 'simpelweg' strepen te zetten met verschillende lichte en donkere groentinten.

Daarna ben ik aan de slag gegaan met de pinksterbloem. De stengel bestaat uit veel verschillende groen, wit en geeltinten, die ik in dunne laagjes over elkaar teken om zo de juiste kleur te krijgen. De bloemen waren super leuk om te doen, vooral omdat ik een keer met paars aan de slag kon! Dit was de basiskleur voor de bloemen waarna ik ging mengen met wit en lichtblauw, weer gevolgd door wat meer paars voor de schaduwen en de dunne lijntjes.

Een tipje van de sluier

En toen natuurlijk de vlinders zelf! Wat een hele uitdaging bleek door alle vlekken, schaduwen en kleine nuances. Linksboven begon ik met het oranje stuk, gevolgd door alle ‘witte’ delen. Die heb ik eerst uitgetekend met een lichtgrijze tint, waarna verschillende grijstinten en wit hebben gezorgd voor de structuur. En voor de donkere vlekken heb ik vooral fel geel, olijfgroen, donkergrijs en zwart gebruikt. De kopjes bestaan voornamelijk uit heel veel streepjes, en als finishing touch heb ik mijn pastelpotloden moeten schuren in een hele scherpe punt om daarmee de voelsprieten te kunnen tekenen.

Dit was weer een tipje van de sluier over mijn tekenproces en een soort uit onze mooie regio. Hopelijk vond je het weer leuk om te lezen. Heb je een suggestie voor een volgende soort? Of heb je interesse in deze of een andere tekening? Neem dan een kijkje op mijn website www.natureartbyrebecca.com.